ANTALYA’da yaşayan serebral palsi hastası Leyla Kubulan (36), hastalığı nedeniyle yürüme yetisini çocuk yaşta kaybetti. Obsesif kompulsif bozukluk nedeniyle hiç kimseye dokunamayan, gününün 5-6 saatini banyoda ellerini ve vücudunu yıkayarak geçiren Kubulan, odasındaki pencereden dışarıyı izliyor. Gözyaşı döken Kubulan, fizik tedavi için yardım bekliyor.
Kepez ilçesinde annesi Gülnaz Kubulan (72) ile birlikte yaşayan Leyla Kubulan’a, küçük yaşlarda serebral palsi teşhisi konuldu. Kısa süre sonra yürüme yetisini kaybeden Kubulan, o günden bu yana eve hapsoldu. Yaşıtlarıyla vakit geçiremeyen Kubulan, 2’nci kattaki evlerinden desteksiz inemediği için tüm hayatı evde geçiyor.
Bir süre sonra psikolojik bozukluklar da baş gösteren Kubulan, kendisine obsesif kompulsif bozukluk teşhisi konulması sonrasında kimseye dokunamamaya başladı. Gününün 5-6 saatini banyoda ellerini yıkayarak geçiren kadının hastalığı nedeniyle ekonomik olarak zor günler geçiren aileye, 5-6 bin lira su faturası gelmeye başladı.
BACAKLARINA VURARAK GÖZYAŞI DÖKÜYOR
Destek olmadan banyoya bile tek başına gidemeyen Leyla, annesi kendisini taşırken bacaklarına vurarak gözyaşı döküyor. Herkes evden çıkınca caddeye bakan penceresinden araçları ve insanları izleyerek günlerini geçiren Leyla, yarım kalan fizik tedavisi için destek bekliyor.
‘HERKES GİBİ KOŞMAK, EĞLENMEK, YÜRÜMEK İSTİYORUM’
Yıllardır bu hastalıkla yaşadığını belirten Leyla Kubulan, “Bu rezillikten bıktım ve kurtulmak istiyorum. Bir annem var o da beni taşımaktan yoruldu. Ben de herkes gibi koşmak, eğlenmek, yürümek istiyorum. Bir çaresini bulamadık bugüne kadar. Herkes evden çıkıp gidiyor ama ben gidemiyorum. Evde tek başıma kalınca sanki karanlık bir bulut üstümde gibi hissediyorum. Takıntılarımdan da kurtulmak istiyorum. Birisi bana dokununca huylanıyorum. Bundan da bıktım artık. Günümün en az 6 saati banyoda geçiyor. Kimseyle bir araya gelemiyorum. 5-6 bin lira su faturası geliyor. Bu dertten kurtulmak istiyorum” dedi.
‘EVDEN DESTEKSİZ ÇIKAMIYORUM’
Yaşadıklarını anlatırken gözyaşlarına hakim olamayan Kubulan, “Arkadaşlarım ve beni görenler benimle alay ediyor. Evden desteksiz çıkamıyorum. Kardeşim beni taşırken yere düşüyorum. Annem de yaşlı, o bile benden yoruldu artık. Evimiz 2’nci katta olduğu için aşağı inemiyorum. Gün içerisinde sadece video izliyorum. İstanbul’a daha önce hiç gitmedim oraya gitmeyi çok istiyorum” diye konuştu.
‘5-6 SAAT BANYODA KALIYOR, AYAKTA BAŞINDA BEKLİYORUM’
Çocuğunun tedavi olmasını ve hastalıktan kurtulmasını istediğini belirten Gülnaz Kubulan, “36 yıldır çocuğuma bakıyorum. Hayırseverlerden destek bekliyoruz. Evimiz kira, kızımın hastalığı yüzünden su faturamız çok yüksek geliyor. Çok zor geçinmeye çalışıyoruz. Ne yapacağımızı bilemiyorum. Leyla ile bütün gün birlikteyiz. Hep onunla banyoya gidip, geliyorum. O 5-6 saat banyoda kalıyor, ben de ayakta başında bekliyorum. Yıllarım böyle geçti. Biz sadece kızımın tedavisi için bir yardım istiyoruz” dedi.
